معماری بخشی از میراث فرهنگی است که از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد، همان طور که آثار معماری گذشتگان به عنوان میراثی فرهنگی به نسل امروز انتقال یافته، آثار معماری معاصر نیز می توانند به نسل آینده انتقال یابند. بر اساس چنین رویکردی، آثار درخشان معماری معاصر بخشی از تاریخ معماری جهان است و به اندازه آثار گذشتگان، لیاقت ثبت شدن به عنوان یک میراث ملی و جهانی را دارا می باشد و می تواند بی کم و کاست در اختیار نسل های بعدی قرار گیرد. بر اساس چنین نگرشی می توان سهمی برای معماری معاصر در تکمیل میراث فرهنگی هر کشوری قائل شد. میراثی که لازم است به دقت از آن حفاظت و نگهداری شده، به نسل های بعدی انتقال یابد. چارچوب نظری پژوهش بر اساس مهمترین مشخصات و ویژگی های شناسایی شده در میان آثار منتخب و ارزشمند آثار معماری معاصر که ثبت جهانی رسیده اند طراحی شده است. این ویژگی ها عبارتند از: اول- حوزه معماری به معنای اخص کلمه: 1- شاخص بودن معمار 2- طراحی معماری 3- فناوری روزآمد 4- موضوع و کاربری دوم- حوزه عوامل موثر در طراحی: 1- کارفرما -2 قانون گذار 3- استقبال عمومی 4- منظر فرهنگی سوم- حوزه تصمیم سازی و تصمیم گیری: 1- رویکرد بین ارشته ای و عملکرد گروهی 2- مشارکت 3- انعطاف پذیری 4- تکمیل مجموعه معماری به وسیله دیگر طرح ها. اثری از معماری معاصر که واجد ارزش های فوق باشد، یک معماری «فاخر» نامیده می شود، و اگر بتواند به میراثی برای آینده تبدیل شود، یک «معماری سرآمد» است. به منظور ظرفیت های معماری معاصر ایران برای تبدیل به میراثی برای آینده، تعداد دویست اثر از آثار معماری معاصر ایران بر اساس نظر متخصصین انتخاب شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. دستاوردهای پژوهش نشان دهنده آن است که همانطور که در بسیاری از آثار معماری معاصر ایران می توانند به عنوان بخشی از معماری سرآمد و میراثی برای آینده مطرح شوند.

امروزه نگرانی درباره آینده آموزش معماری، در حال گسترش است. به نظر می رسد مدل های امروزی آموزش و تمرین معماری ممکن است مناسب چالش های آینده نباشند. در مدارس معماری، بیشتر به آموزش تاریخ معماری پرداخته می شود و یا به شرایط حال توجه می گردد و آینده کمتر به عنوان یک موضوع قابل بررسی مورد توجه قرار می گیرد. در حالی که اندیشیدن به آینده به خصوص برای دانش آموزان امروز که زندگی و حرفه شان در آینده می باشد، بسیار ضروری است. این مقاله به بحث هایی راجع به ضرورت اندیشیدن به آینده، از طریق برنامه آموزشی معماری می پردازد. بدین منظور توجه به آینده از نهضت مدرن تا به امروز مختصرا مورد بررسی قرار می گیرد تا نگاه صحیح به مسایل گذشته، امروز و آینده، به ویژه نوع نگاه نقادانه به مسایل امروز، به دست آید، تا بتواند زمینه ساز ورود به آینده شود. نگرانی های معماری امروز و چاره جویی های آن نیز باید مورد ملاحظه قرار گیرند تا موضوعات اساسی معماری آینده آشکار گردند. در واقع در این حالت نه تاریخ گذشته معماری بلکه آینده معماری آموزش داده می شود. این پژوهش بر پایه یک تحقیق توسعه ای شکل گرفته است. تحقیقات توسعه ای در واقع شبیه به تحقیقات کاربردی هستند و برخی آنها را از انواع پژوهش های کاربردی می دانند. هدف این پژوهش، تدوین و تهیه برنامه و طرح، برای حل مساله کیفیت آموزش معماری در آینده می باشد، لذا در این مقاله ابتدا موقعیت، شرایط و وضع موجود آموزش معماری بررسی و سپس، بر اساس یافته های پژوهش توسعه ای، برنامه یا طرح ویژه برای رفع معضل موجود تولید و تدوین می گردد. این تحقیق بیشتر به دنبال آن است که مشخص کند چگونه وضع موجود بهبود می یابد، و یا مدل ها و روش های جدید بهبود وضع موجود کدامند. به طور کلی هدف این تحقیق در راستای توسعه و بهبود شرایط، روش ها، ابزار، یا ساختارهای آینده آموزش معماری در ایران است. جهت جمع آوری اطلاعات در این مقاله، از شیوه ترکیبی شامل: میدانی (پرسش نامه)، مطالعات اسنادی و کتابخانه‎ای استفاده شده است. در این روش با مقایسه و تطبیق پدیده های نظری مطروحه پیرامون هر مساله و تجزیه و تحلیل کمی اطلاعات جمع آوری شده از طریق پرسش نامه به دو شیوه توصیفی و استنباطی، جمع بندی و نتیجه گیری لازم ارایه شده است.

Purpose: The science of interpretation, as the most important science responsible for understanding the Qur'an, needs to be methodized and updated so that the teachings of the Qur'an can be used easily for all classes of people. In the present study, the meaning of "future research in interpretation" is the ability to create desirable models for more efficient interpretation in the future, by using scientific tools, creativity and relying on the foundations and rules of interpretation and compensating the damages of interpretation in the past.Method: This research, with descriptive analytical method, answers the question, what are the fields and requirements of future research in interpretation? Findings: The results of the current research are based on the fact that special attention to the Qur'an, as the most important source of interpretation, rationality and methodical consideration in interpretation, attention to the prerequisites of interpretation, interpretation based on the requirements of the time, the need to pay attention to thematic interpretation, studying on the history of interpretation and observing the manners and conditions of interpretation are one of the most important requirements of interpretation in the future. Results: Considering the developments that will take place in the field of knowledge, methods and expectations from science in the future, the interpretation will also change. For this reason, in order not to cause various damages to the interpretation of the Qur'an, it is necessary to pay attention to the various contexts, principles and requirements of the interpretation of the Qur'anic commentators and scholars.

اهداف: هدف این پژوهش، بررسی راهکارهایی برای حفظ منابع انرژی برای نسل های آینده، ایجاد فرهنگ مناسب مصرف و توزیع عادلانه انرژی، مدیریت تولید، انتقال و توزیع و صرفه جویی در هزینه ها، کاهش آلاینده های زیست محیطی، افزایش ثروت ملی در نتیجه کاهش یارانه های مستقیم سوخت است. روش ها: این پژوهش بر مبنای روش تحقیق کاربردی است و داده ها در طول سفر پژوهشی به شهر تاریخی یزد در اردیبهشت 1395 جمع آوری شده است. این داده ها شامل مشاهدات عینی، تحقیق در کتابخانه های محلی و مصاحبه با دانشگاهیان محلی و گفت وگو با اساتید مربوطه، برای بررسی چگونگی بهینه سازی مصرف انرژی در مسکن و چگونگی تامین آسایش و رضایتمندی ساکنان از طریق معماری پایدار بود. با توجه به تحلیل شرایط شهر یزد تعداد سه نمونه انتخابی شدند: خانه رسولیان، خانه لاری ها، خانه گلشن. موارد مطالعاتی با استفاده از فناوری های نوین و با بهره گیری از روش توصیفی تدوین شده است. یافته ها: مهم ترین آموزه های قابل یادگیری از معماری سنتی یزد عبارتند از اصول: جهت گیری، بافت متراکم، معابر ارگانیک و سرپوشیده، بادگیر، قنات، فرم بنا، فرورفتن در دل خاک، درون گرایی، حیاط مرکزی و غیره. نتیجه گیری: براساس پژوهش انجام شده می توان به صراحت تاکید کرد که معماری سنتی یکی از آثار ارزشمند و بسیار فاخر در توجه به ارزش های اقلیمی در طراحی ساختمان است، از این رو شامل آموزه هایی است که می توانند در معماری معاصر به کار گرفته شوند.

امروزه محیط زیست و معضلاتی که آن را تهدید می کند، یکی از مهم ترین چالش های پیش رو در جوامع مختلف است. بنابراین، این مسئله ابعاد مختلف طرح های و ایده های نو در جامعه را تحت شعاع قرار می دهد. معماری به عنوان یکی از ساختارهایی که ارتباط نزدیکی با زمین و چهره طبیعیت دارد، می تواند نقش مهمی در مسائل زیست محیطی داشته باشد. جزیره کیش یکی از مناطق مهم و استراتژیک در جغرافیای کنونی ایران است که مورد توجه بخش گردشگری و فرهنگی است. لذا بررسی معماری ساحلی در آن و چالش های زیست محیطی که با آن مواجهه است، مسئله مهم و قابل ارزیابی است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت جزء پژوهش های توصیفی-تحلیلی می باشد. در این پژوهش ضمن شناخت مقدماتی از گردشگری ساحلی به بررسی نقش گردشگران و تأثیرات زیست محیطی پروژه های مرتبط با آن در تخریب محیط زیست و معماری ساحلی جزیره کیش پرداخته شده است. در این پژوهش اطلاعات جمع آوری شده به کمک مدل تحلیلی SWOT مورد پردازش و تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های پژوهش نشان می دهد براساس ماتریس ارزیابی عوامل داخلی نشان می دهد که عوامل داخلی در امر گردشگری و معماری ساحلی واکنش مناسبی نداشته است و از قوت ها در مقابل ضعف ها به طور مناسبی استفاده نشده است. همچنین بررسی ماتریس ارزیابی عوامل خارجی نشان می دهد ارگان ها و گردشگران در امر معماری و گردشگری ساحلی نسبت به عوامل خارجی واکنش نسبتاً مناسبی داشته اند و علی رغم ضعف درونی، می توان با استراتژی های تعاملی، مبتنی بر ماتریس تعیین راهبرد بهینه، از فرصت های موجود در جهت رفع موانع استفاده نمود.

رویکرد مشارکتی یکی از شیوه های طراحی معماری است که بر مشارکت کاربران در فرآیند شکل گیری بنا و محیط تاکید دارد. به دلیل گستردگی آثار پژوهشی این حوزه، پژوهشگران نیاز دارند تا درک جامعی از پژوهش های انجام شده داشته باشند. با هدف درک بهتر مفهوم معماری مشارکتی و ایجاد ساختاری بر اساس مفاهیم موجود در آن، این پژوهش مقالات حوزه معماری مشارکتی را از سال 2010 تاکنون مورد توجه قرار داده است. پژوهش سوالات خود را معطوف به یافتن حوزه های شکل گیری مقالات و اهداف آن ها، کشف متغیرها و مفاهیم موجود در مقالات و نحوه تکامل زمانیشان کرده است. در این پژوهش، مقالات مربوط در دو حوزه کلی مفاهیم انتقادی (شامل تعاریف و مولفه ها، ارزش های اجتماعی و زمینه های تاریخی) و پژوهش های تجربی- آموزشی (شامل ابزارهای مشارکت، آموزش، سلامت اجتماعی، نیازهای کاربران و حفظ میراث) دسته بندی شدند. بررسی محتوای مقالات نشان داد که بیان یک مشکل و ابزارهای غلبه بر آن، بررسی جمعیت های هدف، بررسی مقیاس های متنوع و کشف مفاهیم مرکزی مهم ترین موضوعات و متغیرهای مطرح شده بودند. پرتکرارترین مشکلاتی که منجر به شکل گیری مشارکت شدند، عدم وجود زیرساخت های مناسب شهری و روستایی و وجود مشکلات اجتماعی، سیاسی هستند. پژوهشگران از ترکیبی از ابزارهای انسان پژوهی (شناسایی و ارزیابی وضعیت موجود و نیازهای پیدا و پنهان گروه های مردم) و عملی (طراحی و ساخت مشارکتی نمونه های اولیه و نهایی) برای غلبه بر این مشکلات استفاده کرده اند. بیش ترین گروه مورد مطالعه افراد بحران زده (کم درامد، سیل و زلزله زده، مهاجران غیرقانونی و غیره) و جمعیت های حساس اجتماعی (سالمندان، کودکان، زنان باردار و غیره) بودند که بیش ترین تکرار را در مقیاس شهر، شهرک ها و زاغه ای شهری داشتند. همچنین بررسی شبکه کلیدواژه ها و مفاهیم به کار رفته در مطالعات نشان دهنده وجود سه مفهوم اساسی تمرکزدایی، جوامعِ به حاشیه رانده شده و پتانسیل های معنایی محیط است. این مفاهیم را می توان در زیرمجموعه ای از واژگان مرتبط، در شبکه ای از روابط قرار داد تا اصلی ترین سازه های مفهومی مشارکت را نمایش دهند. همچنین مفاهیم روی نمودار زمانی قرار گرفتند تا سهم هر کدام در شکل دادن به ادبیات موضوع در دوره های زمانی مشخص شود. در نتیجه مشخص شد زیرمفهوم های هویت یابی کاربران، زندگی روزمره و میراث فرهنگی بیش ترین رشد را در سال های گذشته داشته اند. با توجه به مطالعه انجام شده درباره متغیرها و مفاهیم، جهت گیری های آینده این حوزه در زمینه های مشکلات (مانند کاهش فاصله میان ایده آل های بین نسلی و وجود فضاهای تبعیض آمیز)، گروه های هدف (مانند اقلیت های نژادی و فرهنگی و افراد آسیب دیده از جنگ ها)، مقیاس (مانند طراحی اشیای کوچک روزمره و فضاهای باز خارج شهر) و ابزار (مانند پرینترهای سه بعدی بزرگ و هوش مصنوعی) پیشنهاد شده است.

This paper examines in detail the little-known Friday Mosque (masjid-i jāmi‘) of Firdaus, located southwest of the Khurasan, which has had a key role in developing Saljuq architecture in the area. The original scheme of the mosque was unclear. The lofty īwān and two flanking dome chambers on the west (qibla) side of the courtyard are the central core of the mosque. The main aim of the article is to analyse the architecture of the mosque and demonstrate its association with the architectural style of the Saljuq mosque in the Khurasan area.  During the conservation and restoration measures in 2006, some fresh materials were unearthed. The new findings shed light on the original features of the mosque and revealed its formation. The paper describes the city's history, defines its architectural characteristics, and then analyses the present information for replying to the research questions. Owing to the outcomes of the archaeological investigation, the study suggests the general scheme of the mosque as a further example of the two- īwān mosque, which may be dated to the late years of the 6th /12th century. Despite the importance of the mosque, no lengthy study has been published about the building. The accurate drawing of the plan and sections of this monument, with the proposal scheme for the reconstruction of the mosque, are being published in this paper for the first time